Ιωάννης Κλαδάς (Γύρω στο 1400)

Σπουδαίος, και πολύ γνωστός, μουσικός του Βυζαντίου κατά τους Παλαιολόγειους χρόνους. Φέρεται ως λαμπαδάριος "του ευαγούς βασιλικού κλήρου" (Αγ.Σοφίας). Το έργο του είναι πολύ συχνό και στα παλαιά και στα νεώτερα χειρόγραφα. Στο όνομά του μνημονεύονται Αλληλουάρια, στίχοι Ανοιξανταρίων και του Μακάριος ανήρ, κατανυκτικά νεκρώσιμα, Χερουβικά, Κοινωνικά των Κυριακών και του Ενιαυτού, Κρατήματα, Θεοτοκία, Μαθήματα και άλλα. Ωστόσο, το σπουδαιότερο από τα έργα του είναι η επώνυμη μελοποίηση του Oικηματαρίου (μουσικό βιβλίο που περιέχει μελοποιημένους και τους 24 Oίκους του Ακαθίστου). Το Oικηματάριο του Κλαδά (συμπληρωμένο και με Κρατηματάριο) είχε, ως ανεξάρτητο βιβλίο, μεγάλη διάδοση. Πρόκειται για το μοναδικό επώνυμο Oικηματάριο στην ιστορία της εκκλησιαστικής μουσικής (τουλάχιστον ως τη νεώτερη μελοποίησή του από τον Αναστάσιο Ραψανιώτη το 1782). Από τις υπόλοιπες συνθέσεις του, το Γεύσασθε των Προηγιασμένων υπήρξε μέλος πολύ δημοφιλές, όπως μαρτυρούν τα χειρόγραφα, ενεργό στη λειτουργική πράξη ως τις ημέρες μας, κυρίως στον Πατριαρχικό Ναό στο Φανάρι.

Το Γεύσασθε του Κλαδά σε Αγιορειτικό χειρόγραφο του 1660 και η Προμετωπίδα από το Οικηματάριο του ίδιου, αυτόγραφο Ιωάννη Λαμπαδαρίου του Τραπεζουντίου, έτος 1734 (Πηγή: Μανόλης Κ. Χατζηγιακουμής, "Χειρόγραφα Εκκλησιαστικής Μουσικής 1453-1820", έκδοση Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, Αθήνα 1980).